Westvlaamse rommelmarkt

Of het nu gedragen schoenen zijn, een gebruikt elektrisch broodmes of een warmte-lamp, van verbazingwekkend veel spullen hebben de verkopers op deze rommelmarkt nog de originele verpakking. Ik stel me zo voor dat in elk Vlaams huis een grote kast moet staan vol met lege dozen. Die jaar in jaar uit wachten tot de inhoud oud en moe genoeg is om – weer terug in de doos –  van de hand gedaan te worden.

DJ Dany heeft geen dozen. Wel een arsenaal aan Nederlandstalige hoempapamuziek die uit zijn boxen blèrt. Zijn overbuurvrouw, de twee poten van een overmaats pluche kuiken en haar vuisten klemmend, deint vrolijk mee op de maat.

Advertenties

Hufter van middelbare leeftijd

Ik sta in de hal van de Albert Heijn. Buiten regent het. Als ik me tussen de wachtende mensen door naar buiten wurm schudt een binnenkomende man zijn paraplu uit. Ik sta in de vuurlinie. Ik zeg “Dank u wel.” Hij zegt met een koude blik en zonder greintje humor “Graag gedaan.”

Totaalfestival Bladel

MasTango

Fotografie: Auke Seuntjens

Oplossing

Een kleine verandering van kostuum en niemand zal nog een vinger naar de mast uit durven steken.

Jaarmarkt

Ik zit op een stoel naast mijn kledingrek vol vintage jurken. Hoofd op buikhoogte. Ik zie een man met ontbloot bovenlichaam. Zijn enorme buik loopt uit in een vetschort die voor voor zijn gulp bengelt. Ik zie een jongetje – ook met ontbloot bovenlichaam – met twee ferme tieten. Ik zie vlezige vrouwen met wandelwagens waarin ze kleine, hijgende hondjes voortduwen. Ik zie een vrouw met maar één arm. Een moddervette vrouw in gemotoriseerde rolstoel komt over de kinderkoppen langsgesnord. Ik zie haar schoudervlees lillen.

Mijn jurken lijken opeens erg klein.

Mijn naar alcohol riekende buurman, die veel te dichtbij komt, vraagt wanneer mijn man en kinderen komen. Ze laten mij hier toch niet zomaar alleen zitten? Hij zou wel weten wat hij met me zou doen. Ik zeg hem dat man en kinderen vanmiddag andere bezigheden hebben.

Zomerochtend

Ik hoor een duif. Ik open het luikje boven mijn bed. Ik zie zon.

Beneden zet ik het espressokannetje op het gas. Ik loop naar buiten.

De zon op mijn blote huid. Alles is groen. Ik zie een courgette. En een grote gele bloem.

Ik ruik de koffie en ren naar binnen. Net iets te laat.

Hoe zou het zijn

Wat als ik veertig of vijftig jaar eerder was geboren? Dan was ik wellicht getrouwd. Met de buurjongen. Of de eerste andere die me durfde te kussen. Of misschien had ik me niet laten kussen. Omdat dat niet hoorde. En als het na een paar jaar huwelijk bergafwaarts gegaan was met de liefde dan zou ik misschien wel niet scheiden. Omdat je dat niet deed. En ik zou kinderen hebben. Of de risee van het dorp zijn omdat ik geen kinderen kon krijgen. Ik zou aardappels schillen, brood snijden en vlees bakken. Ik zou wassen, bleken en stijven.

Of ik zou schijt hebben aan alles en iedereen. Met het circus meegaan, roken, drinken en een serie minnaars hebben.