Slaap

Ik kan niet slapen. Ik probeer me alle plekken voor de geest te halen waar ik al eens geslapen heb en mag van mezelf de fijnste uitkiezen. Met de ogen goed dicht lig ik zomaar weer op die plek. De slaap zal nu wel komen.

Ik kan niet slapen. Ik stel me plekken voor die verschrikkelijk zijn om op dit moment te vertoeven. Zoals de tegels van de badkamervloer. Onder fel licht. Of buiten met alleen een nachtpon aan. Waar een koude wind waait. En waar het regent. Ik lig niet op zo’n plek. Ik lig in mijn warme, comfortabele bed. Ik mag van geluk spreken.

Ik kan niet slapen. Ik hoor geluiden. Het dichtslaan van een autoportier. Het blaffen van een hond. De wind in de bomen. Ik ben blij dat ik in bed lig. Dat ik niet nog een autotocht te gaan heb. Of een rondje met de hond. En dat ik geen boom ben.

Advertenties

Vintage jurk

Jaren zeventig. Betty Barclay. Geborduurd in plaats van geprint label. Gevoerd. Verschillende stoffen. Biesjes. Striklint. Zo heb ik mijn vintage jurken graag.

Deze jurk had ik al een hele tijd in de winkel zien hangen. Voor best veel geld. En met bruine vlekken op de borst. Vlekken zijn altijd een gok. Soms gaan ze eruit en soms ook niet. In dit geval had ik geluk.

Berenleed

In een doos op zolder vind ik een heleboel kinderspullen. Waaronder een roze met witte beer. Ik herinner me hem niet bewust. Maar ik herinner me wel het verhaal dat mijn moeder over hem vertelde. Omdat de beer wel heel vies gespeeld was had ze hem gewassen. En hem te drogen gehangen. Tot ze me hard hoorde huilen en me onder de waslijn vond. Waar beer hing. Aan zijn witroze oren.

De vraag

Die ik mezelf steeds minder vaak stel.

Als de beren weg zijn

Kom ik pas buiten.

In het land

Staat een boom.

Strijken

Ik strijk. En erger me. Niet alleen strijkt mijn strijkbout de kreukels niet uit de vintage jurken, hij morst ook nog eens dikke druppels op de stof. Niet al te lang geleden heb ik hem ontkalkt. Hij lijkt het iets beter te doen dan voorheen.

Tijdens het strijken dooft het lampje op de bout. Ik kijk in de stoppenkast. Ik duw de doorgeslagen stop weer naar boven.

De strijkbout sputtert wat. Als ik hem terug op de jurk zet spuugt hij een hele straal water met kalkresten over de stof heen. Ik zet hem uit, pak mijn computer en bestel een nieuwe strijkbout.